රොබරෝසියා මලේ නුඹ පෙර සේමයි
වසන්තය විත් අහවරයි
ගිම්හානය දොරින් එබිකම් කරයි
එබැව් මා තනි වී ඇති වගයි..
කාලය පුබුදා නුඹ ගෙනා අරුමයයි
නිදා නොනිදා උන් මට හීනය දුර ඈතයි
සත්මහලම මා පාමුල නුඹ ගගනයි
හැකිද ඉන්නට නොවූ වග මේ බවයි
පුදුමයි හරිම පුදුමයි නුඹ තාම හීනයයි
එකලු කරන්නට ජීවිතය නුඹ රසඳුනයි
දනිමි මම නුඹ අඩන කඳුලු මලයි
දෙන්න අවසර යන්න නුඹගෙන් දුර ඈතයි
No comments:
Post a Comment