Monday, 23 May 2011
කුමරුනි නුඹ
අම්මා...
නුඹ,
මට බැඳි සෙනෙහස පුබ්බකයන්,
ලද ධනය මෙනි.....
දහස් ගව් දුර ගෙවූ සඳ….
නොවූ කල වෙහෙසක්,
මග කතර නොදැන
ගිය මග නොවූ කල වෙනසක්.....
තනියට ලඟ උන් සෙනෙහස
වියෝ වූ සඳ,
ඉකිලන නෙත් අග
අකුරු අමුනන ආදරනීය කව් පදය
අම්මා...
නුඹ නැති දා කවිකම් මට බෝ දුර.....
නුඹ දන්නවනම්,
Sunday, 22 May 2011
අවසරයි......
පැණයක්
මේ සොඳුරු නුවර වැව ලඟ,
එන ඔබේ සුවඳට ළන්ව...
වැව් රැලි නගන සත්සරයට
ගයන ගී පද රස විඳ
මතකද,
අපි,
ආදර ගීතයට නැවුම් කවි පද......
පුබුදු වසන්තයේ දොරකඩ
වැව් දිය හසරැලි නගන සඳ..
වැව් ඉහත්තාවෙ නුඹ ලඟ
අපෙ අදරයේ ඉමිහිරි සුවඳ
වින්දා මතකද ලොවට හොරෙන්,
මොහොතක.......
හිරු මිලින වී එන සඳ,
වෙනදාටත් වඩා සුන්දරද නුඹ,
කියන් මේ පොපියන නෙතු වලට,
මෙ ආදරයත් යම් දවසක...
අහිමි වේද පිය සබඳ.......
රොබරෝසියා
රොබරෝසියා මලේ නුඹ පෙර සේමයි
වසන්තය විත් අහවරයි
ගිම්හානය දොරින් එබිකම් කරයි
එබැව් මා තනි වී ඇති වගයි..
කාලය පුබුදා නුඹ ගෙනා අරුමයයි
නිදා නොනිදා උන් මට හීනය දුර ඈතයි
සත්මහලම මා පාමුල නුඹ ගගනයි
හැකිද ඉන්නට නොවූ වග මේ බවයි
පුදුමයි හරිම පුදුමයි නුඹ තාම හීනයයි
එකලු කරන්නට ජීවිතය නුඹ රසඳුනයි
දනිමි මම නුඹ අඩන කඳුලු මලයි
දෙන්න අවසර යන්න නුඹගෙන් දුර ඈතයි
හිමි අහිමි ඇරඹුම
Subscribe to:
Posts (Atom)